Elektroterapia 1

ELEKTROTERAPIA

Dział terapii fizykalnej, zajmującej się terapeutycznym wykorzystaniem efektów biologicznych, energii elektrycznej do leczenia, rehabilitacji i diagnostyki.
Klasyfikacja prądów oparta na :

  • głównych parametrach prądu ; kierunek, częstotliwość, natężenie
  • efektach terapeutycznych

Pod względem kierunku prąd dzielimy na :

  • jednokierunkowy
  • dwukierunkowy

1. Jednokierunkowy
Stały -> galwaniczny, przerywany
Zmienny -> sinusoidalny
Prąd jednokierunkowy – elektrony zawsze poruszają się w tym samym kierunku

2.Dwukierunkowy Symetryczny Asymetryczny
Prąd dwukierunkowy - elektrony poruszają się w naprzemiennych kierunkach i stale zmieniają swoją polaryzację.

Pod względem częstotliwości prądy dzielimy na :

-prądy stałe ( częstotliwość = 0)
-prądy niskie częstotliwości (1-800)
-prądy średniej częstotliwości ( 800-10.000)
-prądy wielkiej częstotliwości ( ponad 10.000)
Częstotliwość- liczba cykli lub drgań zachodzących w jednostce czasu. Jednostka jest herz-Hz

Pod względem efektów terapeutycznych prąd dzielimy na :

-prądy z efektem pobudzenia ruchowego (np.prąd stały, przerywany,prostokątny, farradyczny, Kotra)
-prądy o efekcie przeciwbólowym (np.prąd stały, diadynamiczny, interferencyjny,Traberta, TENS)
Prąd elektryczny wywołuje znaczące efekty biologiczne, które zależą od parametrów prądu. Pobudzenie-> zmiana właściwości błony komórkowej lub metabolizmu komórkowego pod wpływem zewnętrznych bodźców, które nie uszkadzają komórki i wywołują całkiem odwracalne zmiany.
Pobudliwość -> to zdolność komórki do reagowania na bodźce
-jony pozbawione kilku elektorów są to jony dodatnie (+) KATIONY , będą przemieszczać się do katody ( biegun ujemny)
-jony z przewagą elektronów to jony ujemne (-) ANIONY , będą przemieszczać się do anody ( biegun dodatni)
LECZNICZE ODDZIAŁYWANIE ZALEŻY OD :

Energia lecznicza

Zmiany w tkankach

Efekty

-rodzaj

-skład tkanek

-czas terapii

-właściwości

-sposób aplikacji

-rodzaj schorzenia

-zakres

-wielkość dawki

-podatność

-czas trwania

-wrażliwość osobnicza

Czynnik fizykalny– to bodziec wywołujący w ustroju odpowiedz tkankową zwaną odczynem. Odczyn - to odpowiedź tkankowa będąca w bezpośrednim kontakcie z efektorem leczniczym ( szereg reakcji biochemicznych , zmieniających procesy fizjologiczne zachodzące w tkankach). Efekt leczniczy - to coś by było widoczne wymaga często wielokrotnego wywołania odczynów.

GALWANIZACJA

Zabieg elektryczny, w którym wykorzystuje się prąd stały. Nazwa zabiegu wiąże się z nazwiskiem włoskiego lekarza Luigi Galvaniego

Rodzaje elektrod:

1.Elektordy płaskie
2.Elektrody specjalne :

  • dyskowa ( na okolice gałek ocznych , uszu)
  • wałeczkowa ( galwanizacja labilna)
  • Bergoniego tzw.półmaska ( na okolice twarzy)

Podział galwanizacji :

1.Ze względu na ułożenie elektrod

  • podłużne
  • poprzeczne

2.Ze względu na sposób wykonywania zabiegu

  • stabilne
  • labilne

3.Ze względu na elektrodę czynną

  • katodowe
  • anodowe

Elektroda czynna ( lecznicza)- wywołuje efekt leczniczy
Elektroda bierna – zamyka obwód
Wzajemne ułożenie elektrod
-poprzeczne – występują dwa opory, związane z warstwowym ułożeniem tkanek o różnym przewodnictwie
-podłużne – opór jaki stawiają tkanki jest tu mniejszy
Rozmiar elektrod – decyduje o gęstości przepływającego prądu, jest to stosunek natężenia prądu do powierzchni elektrody wyrażonej w cm2 przez którą przepływa prąd
J=I/S
I-natężenie
S-powierzchnia elektrody
Sugerowane natężenie prądu w zależności od powierzchni
24cm2 – 2,5 mA
36cm2 – 3,5 mA
7,2cm2 – 7mA
Aby być pewnym czy powyższe wartości nie są przekroczone, należy podzielić wyjściowe natężenie prądu ( wartość skuteczną) przez powierzchnie elektrody w cm2 ; otrzymana wartość powinna być mniejsza niż 2mA/cm2
Czas trwania
-od 10-30 min ( przeciętnie 15min)
-codziennie , co 2 dzień
-cykl 10-20 zabiegów
Działanie Brzegowe
Charakteryzuje się nadmiernym zagęszczeniem prądu na sąsiednich ze sobą krawędziach elektrod, objawiające się nadmiernym odczynem naczyniowym lub uszkodzeniem tkanki. Zwiększenie gęstości prądu może również wystąpić w przypadku gdy powierzchnie elektrod nie są równe lub, gdy podkład nie przylega.

Lecznicze zastosowanie

ANODA

KATODA

-przeciwbólowe

-przekrwienie

-proces zapalny

-wpływa stymulująco

DawkaZależy od

  • powierzchni elektrody czynnej
  • czas trwania
  • rodzaj i umiejscowienie schorzenia

Dawka słaba od 0,001-0,1 Ma/cm2 stosuje się w przypadku :

  • użycia małych elektrod o powierzchni 10-20cm2
  • w pod ostrym stadium schorzenia
  • długotrwałego przepływu prądu

Dawka średnia do 0,5mA/cm2
Dawka mocna od 0,5mA/cm2 stosuje się w przypadku :

  • użycia dużych elektrod
  • w przewlekłych schorzeniach
  • krótkotrwałego przepływu prądu

WSKAZANIA

  • nerwobóle
  • przewlekłe zapalenia nerwów, korzeni, splotów
  • zespoły bólowe w chorobie zwyrodnieniowej
  • zaburzenia krążenia obwodowego
  • porażenia wiotkie
  • prąd o małej mocy wpływa na zakrzepy naczyniowe, oraz przyśpiesza zrost kostny

PRZECIWWSKAZANIA

  • ropne zapalenie skóry i tkanek miękkich
  • wypryski
  • stany gorączkowe
  • zaburzenia czucia
  • choroby tarczycy
  • porażenie spastyczne
  • ciąża
  • nowotwory
  • czynna gruźlica

OSTROŻNOŚĆ

  • stosowanie galwanizacji w okolicy klatki piersiowej i kończyn górnych u osób z wszczepionym rozrusznikiem serca
  • zmiany chorobowe w okolicy głowy i serca , są to miejsca wrażliwe
  • nie można wykonywać w miejscach w których kości zostały zespolone metanolem
  • biegun (+) wpływa niekorzystnie na uszkodzone włókna nerwowe

ZASADY PRAWIDŁOWEGO WYKONYWANIA GALWANIZACJI

  • przestrzegania wskazań lekarza
  • wykonywać tylko na zlecenie lekarza
  • sprawdzić czy u chorego nie występuje zaburzenie czucia powierzchniowego, jego osłabienie, lub zniesienie ( w przypadku osłabienia czucia konieczne jest zachowanie ostrożności w czasie zabiegu)
  • oczyścić skórę i odtłuścić alkoholem
  • pacjent powinien zachować spokój
  • w miejscu ubytku skóry nałożyć podkład i osłonić miejsce folią
  • przestrzegać czystości podkładu
  • przebywać w kontakcie z pacjentem
  • wszelkie zmiany natężenia prądu powinny być wykonywane płynnie i bardzo wolno
  • sprawna aparatura

JONOFOREZA I FONOFOREZA

Transdermalny system terapeutyczny ( TTS)- polega na wprowadzeniu określonej substancji leczniczej do organizmu przez warstwę naskórka i skóry właściwej
W systemie TTS wyróżnia się –bierne i –czynne wprowadzanie leku

  • bierne ( systemy membranowe) w których leki przenikają do organizmu spod specjalnych błon nałożonych na powierzchnie skóry
  • czynne to jonoforeza i fonoforeza

Jonoforeza-metoda podawania leków wykorzystująca przemieszczanie się jonów leczniczych w polu elektrycznym. Jony wprowadzone przez skórę z ładunkiem elektrycznym przemieszczają się głównie drogą przewodów potowych i mieszków.
Jony o ładunkach takich samych jak elektrody, pod którymi się znajdują zostają odepchnięte od niej i przemieszczają się.
Jony konkurencyjne – jony wykazujące dużą ruchliwość w polu elektrycznym stanowiące konkurencje dla jonów działających leczniczo.
Jony pasożytnicze – pojawiające się na skutek zanieczyszczeń roztworu, użytego do jonoforezy lub zanieczyszczeń skóry.

Technika

  • skóra odtłuszczona, oczyszczona
  • zabieg wykonujemy tydzień przed zaprzestaniem leczenia maściami
  • podkład lekowy – gaza grubości ok.0,5cm nasycona roztworem leku lub przykrywająca naniesioną na skórę lub żel
  • podkład pośredni
  • elektroda dopasowana do okolicy w której będzie przeprowadzany zabieg
  • folia, opaska mocująca
  • czas zabiegu 15 minut, w przypadku histaminy lub adrenaliny 3-5minut
  • natężenie prądu najczęściej 0,1mA/cm2

Fonoforeza – metoda wprowadzanie leku za pomocą ultradźwięków
W obszarze skóry poddanej ultradźwiękom zachodzą :

  • miejscowe zmiany temperatury
  • zmiana wewnątrzkomórkowego ciśnienia
  • powstanie zjawisk kawitacji ( wytworzenia pęcherzyków gazowych w płynach ustrojowych, w warstwie rogowej i na zewnątrz skóry pod wpływem zmian ciśnienia)

Efekty te ułatwiają wnikanie substancji leczniczych do tkanek podskórnych

Korzyści TTS :

  • ominięcie przewodu pokarmowego (brak barier;błona śluzowa, enzymy)
  • wprowadzenie bezpośrednio do krążenia, a nie przez układ żyły wrotnej ogranicza to proces usuwania substancji leczniczych przez wątrobę
  • możliwość przedłużenia działania substancji leczniczy o krótkim biologicznie
  • okresie półtrwania
  • możliwości przerwania w dowolnej chwili dawkowania leku
  • miejscowe działanie leku ograniczenie do struktur objętych procesem chorobowym

Wady stosowania TTS :

  • uczulenia, podrażnienia
  • ograniczony sposób mierzenia intensywności i głębokości przenikania leku do skóry
  • brak standaryzacji technik wykonywania zabiegu
  • niepewność co do wielkości efektu miejscowego i systemowego

TTS stosujemy gdy :

  • istnieją przeciwwskazania lub ograniczenia dla innych dróg podawania leku ( nietolerancja)
  • wskazane jest podanie leku do tkanki o niskim stopniu unaczynienia , nie uzyskującej efektywnej dawki leku z krążenia systemowego
  • wskazane jest miejscowe uzupełnianie np. przeciwzapalne
  • wskazane jest wykorzystanie niezależnego od farmakoterapii, efektorów stosowania prądu elektrycznego

Kryteria doboru

Związane z dodatkowym efektem terapeutycznym
Jonoforezę stosujemy zazwyczaj :

  • przy zmianach powierzchownych i / lub połączonych z bólem
  • mniejsza głębokość przenikania
  • wykorzystanie przeciwbólowego działania

Fonoforeze stosujemy zazwyczaj :

  • przy zmianach głębokich
  • gdy uzasadnione jest wykorzystanie wytworzonego ciepła
  • gdy chcemy wykorzystać stymulacje procesów poprawczych

Czynniki wpływające na skuteczność jonoforezy

  • rodzaj leku (każdy lek musi ulegać dysocjacji)
  • stężenie leku ( wystarczająco duże, aby wywołać efekt)
  • natężenie i czas działania pola elektrycznego ( im większe natężenie i dłuższy czas działania, tym większe przenikanie)
  • właściwości skóry ( stopień uwodnienia , ukrwienia)
  • efekt depozytowy ( zdolność gromadzenia jonów w skórze i skórze właściwej)

Czynniki wpływające na skuteczność fonoforezy

  • masa cząsteczkowa leku ( przenikanie leku jest odwrotnie proporcjonalne do masy cząsteczkowej)
  • stężenie leku
  • podłoże leku ( maść, żel musi dobrze przewodzić )
  • zwiększenie przepuszczalności naskórka i skóry pod wpływem leku
  • oddziaływanie termiczne ze skórą i na cząstki leku
  • doboru mocy i częstotliwości ultradźwięków
  • sposobu ekspozycji na falę ultradźwiękową : ciągła , impulsowa (fale impulsowe wiąże się z mniejszą produkcją ciepła-mniejsze przenikanie)
  • czas ekspozycji ( im zabieg dłuższy tym większa dawka może wpłynąć)
  • czas zabiegu ok.10-15 minut

Ocena skuteczności jono i fonoforezy

  • wstępna ocena ( 4-5 dni po zabiegu)
  • w przypadku neurologii po 5-> dniach
  • uwzględnienie minimalnych zmian, np.obraz zmian skórnych, zakres ruchu, pow.owrzodzenia)
  • zmniejszenie bólu
  • przy braku zmian po 8-10 zabiegach
  • odstąpić od zabiegów
  • wykonywać jeszcze 5-6 i dokonać ostatecznej decyzji
  • zmienić lek
  • krótkotrwała poprawa (2-3tyg) zmiana terapii

Cel stosowania:

  • uzyskanie efektu przeciwbólowego, przeciwzapalnego
  • poprawa ukrwienia
  • pobudzenie, resorpcja płynów
  • pobudzenie tkanki do regeneracji
  • przeciwdziałanie powstawaniu zrostów i przykurczów

Wskazania:

  • stany pourazowe (stłuczenia,zwichnięcia,skręcenia,krwiaki,stany zapalne,pooperacyjne zrosty)
  • zespół Suddecki

Stosowane środki :

  • lidokaina przeciwbólowa
  • heparyna
  • leki przeciwzapalne
  • łączenie efektów znieczulających miejscowo i leków przeciwzapalnych (salicylanów)
  • hialuronidaza ( przeciwobrzękowy,zmiękcza bliznowacenia tkanki)
  • jod (rozmiękczenie tkanki)

Zabiegi wykonuje się w okresie ustąpienia stanu ostrego 4-5 dni

  • stany przeciążeniowe (mikrourazy) –znieczulenie miejscowe, przeciwzapalne, mix
  • przewlekłe procesy zapalne
  • procesy gojenia i regeneracji
  • owrzodzenia –cynk, hialuronidaza, histamina
  • zaspół Suddecka ( wapń)
  • blizny zrosty ( jod, heparyna)

Przeciwwskazania :

1.wynikające ze stosowania leku

  • uczulenia na salicylany
  • w przypadku histaminy i lidokainy zaleca się wykonanie próby uczuleniowej
  • nie stosuje się histaminy u osób mających skłonności do alergii, chorujących na astmę oskrzelową
  • stosowanie leku od małych dawek

2.wynikające ze stosowania prądu

  • uszkodzenia skóry
  • infekcje
  • zakrzepowe zapalenie żył
  • ostra gorączka, infekcje
  • ciąża
  • nietolerancja

KĄPIELE ELEKTRYCZNO-WODNE ( kąpiele Stangera)

Są to zabiegi w których część lub całe ciało znajdujące się w kąpieli wodnej,poddaje się działaniu prądu stałego.

Wyróżniamy dwa rodzaje kąpieli:

  • kąpiel elektryczno-wodna całkowita
  • kąpiel elektryczno-wodna częściowa

Kąpiele elektryczne łączą w swoim działaniu na organizm kilka rodzajów bodźców:

  • elektryczny ( prąd stały)
  • termiczny (związany z temperaturą)
  • mechaniczny (związany z ciśnieniem hydrostatycznym wody)
  • chemiczny (jeżeli dodaje się wyciągu z ziół lub soli mineralnych)

Wpływ kąpieli na organizm

  • rozszerzenie naczyń krwionośnych obwodowych
  • regulacja ciśnienia krwi
  • zwiększenie napięcia mięśniowego
  • tonizujący lub pobudzający wpływ na uk.nerwowy
  • zwiększenie progu odczuwania bólu

KĄPIEL ELEKTRYCZNO-WODNA CAŁKOWITA
Efekt zależy od:

  • natężenia prądu
  • czasu trwania
  • temperatury wody
  • stopnia zanurzenia

Metodyka zabiegu
1.Kąpiel przeprowadza się w specjalnej wannie, zbudowanej z materiału izolacyjnego (żywice syntetyczne lub szkło organiczne) z wbudowanymi elektrodami węglowymi, jest ich
8 po trzy z każdego boku, jedna od głowy i jedna od kkd. Istnieje możliwość 50 kombinacji przepływu prądu.
2.Istnieje możliwość stosowania podłużnego lub poprzecznego przepływu prądu.

Podłużny :

  • wstepujący przepływ prądu
  • zstępujący przepływ prądu

Katoda w okolicy karku, Anoda w okolicy stóp ->uzyskujemy wstępujący kierunek prądu
Działający podbudzająco

Anoda w okolicy karku, Katoda w okolicy stóp ->uzyskujemy zstępujący kierunek prądu
Działający rozluźniająco

3.Wanny należy wypełnić wodą o temperaturze 34-38 stopni, tak aby elektrody były całe pokryte wodą. Wprowadza się czasem wody mineralne jako element jonoforezy.
4.Prąd stały uzyskuje się ze specjalistycznego zasilacza wmontowanego do budowy wanny. Zestaw przełączników dwupozycyjny /+ - / umożliwia podłączenie biegunów źródła prądu.
5.Pod grzbiet pacjenta podkładamy gumową poduszkę, a głowę opieramy na specjalnym podgłówku.
6.Dopiero po 5 minutach od chwili zanurzenia można ustawić dawkę natężenia
7.Po zabiegu należy zmniejszyć prąd do 0 i wyłączyć zasilanie.
DAWKA
Całkowita kąpiel -> 20-50mA
Czas trwania -> 5-15 minut
Ilość -> 2 razy w tygodniu

ZASADY OBOWIĄZUJĄCE
1.Wanna powinna być ustawiona z dala od instalacji wodnej, odpływ wody zaś nie ma bezpośredniego połączenia z rurą ściekową.
2.Elektrody w postaci płyt węglowych, umieszczone wewnątrz wanny są odizolowane od pacjenta w celu zabezpieczenia go przed możliwością bezpośredniego kontaktu z nimi.
3.Przed zabiegiem należy poinstruować pacjenta aby nie wyciągał kkd z wody , nie dotykał ścian wanny, nie wychodził z wody samemu zanim nie wyłączy się prądu, aby nie ruszał się w wannie , gdyż spowoduje to nieprzyjemny skurcz mięśnia.
4.Pacjent nie powinien posiadać na sobie żadnych przedmiotów metalowych w trakcie zabiegu.
5.Należy upewnić się o prawidłowym zaprogramowaniu przepływu prądu i powoli zwiększać natężenie do momentu kiedy pacjent zgłasza kłucie na skórze, a na powierzchni zabiegowej uczucie ucisku, należy zmniejszyć.
6.W czasie zabiegu terapeucie nie wolno oddalać się od wanny, dolewać wody, dotykać pacjenta,wkłądać ręki do wody, zmieniać kierunek przepływu prądu.

KĄPIELE CZĘŚCIOWE
Rozróżniamy ->jedno, dwu ,trzy i czterokomorowe.

  • wykonywane są gdy kąpiel całkowita jest przeciwwskazaniem ze względu na stan uk.krążenia ( stanowi mniejsze obciążenie dla organizmu)
  • w kąpielach częściowych cały czas prąd przepływa przez ciało, podczas gdy w całkowitych tylko 1/3 ( stąd też natężenie powinno być niższe)
  • kierunek przepływu prądu może być wstępujący i zstępujący
  • kąpiele wykonuje się przy pomocy specjalnego zestawu w skład którego wchodzą:
    • urządzenia elektryczne będące źródłem prądu stałego
    • cztery zbiorniki na wodę
    • stołek
    • zbiorniki są przystosowane do kkg i kkd
    • w ścianach znajdują się ażurowe kieszenie na elektrody

CZTEROKOMOROWA WSTĘPUJĄCA
1.biegun ujemny źródła prądu połączony jest z wanienkami przeznaczonymi dla kkg
2.biegun dodatni źródła prądu połączony jest z wanienkami przeznaczonymi dla kkd
Działanie:

  • zwiększenie pobudliwości OUN
  • zwiększenie odpływu krwi żylnej z kkd i narządów wew.objętych dorzeczem

ż.wrotnej

  • zwiększenie dopływu krwi tętniczej do płuc i kkg
  • zwiększenie odpływu krwi tętniczej z serca do płuc

CZTEROKOMOROWA ZSTĘPUJĄCA
1.biedun ujemny źródła prądu połączony jest z wanienkami przeznaczonymi dla kkd
2. biegun dodatni źródła prądu połączony jest z wanienkami przeznaczonymi dla kkg

Działanie:

  • obniżenie pobudzenia OUN
  • zwiększenie dopływu krwi z krążenia małego do serca
  • zwiększenie odpływu krwi żylnej z płuc i kkg
  • zwiększenie dopływu krwi tętniczej z narządów wew.objętych dorzeczem

ż.wrotnej oraz kkd

METODYKA ZABIEGU

  • wanienki napełnione wodą do 2/3 objętości
  • temp.wody 34-37
  • ustalamy wysokość siedziska
  • pacjent zanurza najpierw kkd a potem kkg
  • po zanurzeniu kończyn, w komorach poziom wody powinien sięgać :
    • KKG-powyżej stawu łokciowego
    • KKD-poniężej stawu kolanowego
  • natężenie prądu 10-30mA
  • czas 10-20minut
  • przed przystąpieniem do zabiegu wykonuje się próbę przepływu prądu
  • przy pierwszych zabiegach stosuje się dawki natężenia mniejsze, stopniowo zwiększając w następnych zabiegach
  • szczególna ostrożność :
  • u osób wrażliwych
  • osłabionych
  • schorzeniach uk.naczyniowego
  • w nadciśnieniu
  • po zabiegu należy odpocząć w poczeklani
  • skórę na granicy zanurzenia należy przetrzeć wazeliną gdyż tam gromadzi się prąd
  • elektordy oczyścić po zabiegu

KĄPIEL JEDNOKOMOROWA

  • wykonuje się dla jednej kończyny
  • może być jednobiegunowa (elektrody czynne obie lekowe połączone w zależności od wskazań do A lub K, natomiast płaskie bierne elektrody o pow.100-300cm2 umieszcza się dla kkg na barku dla kkd w okolicy pośladkowej)
  • mogą być dwubiegunowe ( obie elektordy połączone są z różnoimiennymi biegunami i następuj wówczas poprzeczny przepływ prądu
  • czas 10-15 minut
  • natężenie od 6-15 mA

KĄPIELE DWUKOMOROWE

  • wykonywane gdy zmiany chorobowe dotyczą obydwóch kkg lub kkd
  • oraz kkd , kkg po jednej stronie
  • można zastosować
    • A dla kkg i K dla drugiej
    • A dla kkd i K dla kkg po tej samej stronie lub odwrotnie

WSKAZANIA
1.Ze względu na poprawe ukrwienia

  • czynnościowe zaburzenie ukrwienia ( zimne ręce)
  • choroba Raymonda
  • miażdzyca zarostowa tętnic w okresie II-III wg.Fontaine’a

2.Ze względu na działanie przeciwbólowe

  • polineuropatia (wielonerwowe zapalenie)
  • zapalenie nerwów
  • RZS w okresie niezapalnym
  • zmiany zwyrodnieniowe
  • zapalenia okołostawowe
  • nerwobóle
  • zespoły korzeniowe ( rwy)

3.Ze względu na poprawe trofiki tkanek

  • osteoporoza
  • przedłużony proces gojenia
  • urazy, zakwasy

4.Ze względu na działąnie rozluźniające

  • przeciążenia mięśni
  • stany wyczerpania

5.Inne

  • porażenia wiotkie ( K-w obrębie karku)
  • porażenia spastyczne ( A w obrębie karku)
  • zaburzenia neurowegetatywne
  • potliwość rąk i stóp
  • dolegliwości przekwitania

PRZECIWWSKAZANIA

  • niewydolność krążenia
  • nadciśnienie płucne
  • stany gorączkowe
  • choroby skóry
  • ostre stany zapalne, chorobowe
  • rozrusznik
  • metalowe implanty

PRĄDY IMPULSOWE MAŁEJ CZĘSTOTLIWOŚCI

SZEREG PRĄDÓW złożonych z impulsów elektrycznych o różnej częstotliwości od 0.5 do
4000 hz, powstają na podłożu przerywanego prądu stałego
PARAMETRY

  • Czas trwania impulsu
  • Czas narastania im
  • Czas opadania – osiągnięcie wartości zerowej
  • Amplituda natężenia imp
  • Częstotliwość im- miarą tego parametru jest okres

Miarą natężenia serii impulsów jest jego wartość średnia natężenia obliczana wg wzoru : I śr = i s * t trw/ T

WSPÓŁCZYNNIK WYPEŁNIENIA

  • Stosunek czasu trwania imp do okresu t imp / T T= t imp + t przerw
  • Określa stopień wypełnienia impulsami przebiegu prądu impulsowego
  • Gdy czas trwania imp i czas trwania przerwy są równe to współczynnik wypełnienia wynosi 0,5
  • Gdy wydłużamy przerwę a skracamy czas trwania imp ,to wsp wypełnienia dąży do 0
  • Gdy wydłużamy czas trwania imp ,to w czasie zabiegu będzie więcej imp i wsp wpełnienia będzie dążył do jedności
  • Np. : t imp = 10 ms

tp =15 min wsp wypeł = 10/ 25 = 0.4
CZĘSTOTLIWOŚĆ

Y Jeśli czas trwania impulsu i czas trwania przerwy są mniejsze niż jedna minuta, to

często podajemy w sekundach np. :
1= 1000ms , t p=150 ms, timp=50 ms, f=???? F= 1000 / 200 ms= 5 hz
Obliczona częstotliwość to 5 impulsów na sekundę

Y Jeśli czas impulsu i czas przerwy jest większy niż sekunda, to częstotliwość

podajemy w minutach
t imp = 1000 ms, t p = 3000 ms, f= ???, 1= 1 min= 60 sek f= 60 000ms/ 4000 ms= 15 Hz
obliczona częstotliwość to 15 impulsów na minutę
KSZTAŁTY IMPULSÓW-zależą od szerokości czasu narastania i opadania imp
KSZTAŁTY PRĄDÓW

  • GALWANICZNY PRZERYWANY
  • ZMINNY SINUSOIDLANY
  • ZMIENNYSINUSOIDALNY WYPROSTOWANY
  • FARADYCZNY
  • NEOFARADYCZNY
  • IM PROSTOKATNY
  • IMP TRÓJKATNY
  • IMPULSOWY EKSPONENCJALNY
  • THREBERTA
  • WYSOKONAPIĘCIOWY
  • MIKROAMPEROWY

PODSTAWOWE FORMY PRĄDU IMPULSOWEGO

prąd jednokierunkowy, jednobiegunowy – zmienne natężenie w czasie przepływu prądu przez tkanki , zachowuje się tak jak prąd stały , ale każdy imp pobudza mm i tkanki
prąd dwubiegunowy, dwukierunkowy- zmienność biegunów zależną od częstotliwości, np. 100 Hz oznacza 100razy zmianę biegunów

  • symetryczny- po obu stronach linii zerowej impulsy maja takie same parametry i oscylacje
  • asymetryczny- różne parametry i oscylacje po obu stronach linii zerowej

SPOSOBY ZWIĘKSZANIA ŁADUNKU ELEKTRYCZNEGO

  • ZWIĘKSZENIE AMPLITUDY
  • ZWIĘKSZENIE SZEROKOŚCI IMPULSU
  • SKRÓCENIE PRZERW MIĘDZY IMPULSAMI efektywna siła prądu zależy od amplitudy i stosownego czasu trwania impulsu do czasu trwania przerwy

WAŻNIEJSZE CZĘTOTLIWOŚCI

  • prąd o częst 10 HZ wywołuje skurcz pojedynczy
  • prąd o częst 10- 20 Hz wywołuje skurcze tężcowe niezupełne
  • prąd o częst 20- 80 Hz wywołuje skurcz tężcowy zupełny
  • prąd o częst 90- 200 Hz wywołuje rozluźnienie mięśni
  • uwalnianie endorfin 2- 10 Hz (działanie przeciwbólowe )
  • działanie na mechaniczne bramki kontrolne 50- 100 Hz
  • pobudzanie wł sympatycznych- pobudzenie mięśniówki ścian naczyń krwionośnych , poniżej 10 Hz
  • pobudzenie mm jelit- wł części parasympatycznej 10- 20 Hz

Najnowsze artykuły z tej kategorii