Metoda L.Schroth

Inaczej metoda nazywana jest jako system ortopedyczno-oddechowy

Charakterystyka metody

• w wadach postawy (bocznych skrzywieniach kręgosłupa) istotną rolę odgrywa tzw.skoliotyczny oddech, który pogłębia wadę oraz rotację poprzez docisk żeber do trzonów kręgów działając jednostronnie.
  Powietrze kierowane jest w rozszerzone części klatki piersiowej
• metoda ta wykorzystuje tzw.oddech kątowo-obrotowy w połączeniu z trójpłaszczyznową oddolną korekcją ciała (połączenie ćwiczeń korygujących z oddechowymi)

Oddech kątowo-obrotowy kierowany jest

• w tzw.miejsca słabe ( wklęsłość żebrową przednią, tylną )
• w tzw.miejsca słabe odcinka lędźwiowego
• w określone partie płuc ( bok,tył, góra , przód )
• w fazie wdechu następuje elongacja

Działanie oddechu kątowo-obrotowego

• korekcja wady od „wewnątrz”
• zmniejszenie, spłycenie garbu żebrowego
• zwiększenie ślizgu brzusznego trzonów
• zapobieganie zmianą restrykcyjnym uk.oddechowego

Działanie :

• deflexio ( bok )
• derotatio ( tył)
• elongatio (góra)

Aby oddech był siłą korygującą ważna jest stabilizacja obu obręczy. Prawidłowy oddech poprawia stabilizacje piersiowego odcinka kręgosłupa.

• dobór odpowiednich pozycji do ćwiczeń
• odpowiednia sekwencja korekcji ( zaczynamy od dystalnych części idąc wyżej ) Autorka metody wyróżniła 5 podstawowych korekcji miednicy

SEKWENCJA KOREKCJI

I) Korekcja miednicy (5)

II) Korekcja wyżej leżących części
III) Pierwsza elongacja – wstępne napięcie mięśni posturalnych
IV) Wdech kątowo-obrotowy + druga elongacja
V) Wydech + 6 sekundowe napięcie mięśni posturalnych

Inną charakterystyczną cechą metody jest sposób badania

• różnicowanie stron skrzywienia ( wklęsła, wypukła)
• przyrównanie postawy do figur geometrycznych
• zaburzenie ustawienia jednego elementu pociąga za sobą zmiany w pozostałych
• trójpłaszczyznowe badanie pacjenta

PŁASZCZYZNA CZOŁOWA

1) pas barkowy
2) klatka piersiowa
3) pas biodrowy

• przyjmują kształt prostokątów , położonych równolegle do siebie , jeden pod drugim w prawidłowej postawie
• w przypadku b.s.k dochodzi do zmiany kształtu : trapezy, trójkąty (zanika pierwotny kształt prostokątów)
• w przypadku pogłębienia fizjologicznych krzywizn :
  • wysokość ulega obniżeniu -> PLECY OKRĄGŁE
  • wysokość ulega podwyższeniu -> PLECY PŁASKIE PŁ.STRZAŁKOWA
• przyjmują kształt trapezów w prawidłowej postawie
• w przypadku b.s.k dochodzi do zmiany kształtu na trójkąty
• w przypadku pogłębienia fizjologicznych krzywizn :
  • górny i dolny segment ulegają przemieszczeniu do przodu , a środkowy do tyłu -7

PŁASZCZYZNA HORYZONTALNA

Sylwetka zawarta w postaci 4 okręgów

• w przypadku b.s.k dochodzi do :
  • przemieszczenia elementów
  • uwidocznienie garbu żebrowego tylnego,przedniego,wału lędźwiowego
  • skręcenia klatki piersiowej lub obu obręczy

Terapia

Zastosowanie odpowiednich ćwiczeń

Mobilizacyjne

• zwiększenie ruchomości stawów poprzez ślizg brzuszny trzonów kręgów względem siebie ( uruchamianie stawów kręgosłupa i obręczy kkg)

Wentylacyjne

• zastosowanie oddechu kątowo-obrotowego

W zwisach

• rozciągnięcie skróconych elementów okołostawowych

Kształtujące, siłowe

• wzmocnienie gorsetu posturalnego

Inne

• zastosowanie biofeedback ( nawyk utrzymywania postawy )
• „szkoła pleców”
• pozycje ułożeniowe z wykorzystaniem woreczków przyłożonych w odpowiednie miejsca
• terapeutyczne chwyty pomocnicze
• ćw.o charakterze odruchowym

Charakter ćwiczeń

• symetryczne ( w wadach w pł.strzałkowej )
• asymetryczne ( boczne skrzywienia kręgosłupa )
• izometryczne

Przykład ćwiczenia „Futryna drzwi” dla pleców okrągłych

Bibliografia :
Nowotny – „Podstawy fizjoterapii-wybrane metody fizjoterapii”
Zembaty – „Kinezyterapia – tom II