Metoda rehabilitacyjna - L-Schroth

inna nazwa system ortopedyczno-oddechowy

Charakterystyka:

  • w wadach postawy ( bocznych skrzywieniach kręgosłupa ) istotną rolę odgrywa tzw.skoliotyczny oddech, który pogłębia wadę oraz rotację poprzez docisk żeber do trzonów kręgów działając jednostronnie. Powietrze kierowane jest w rozszerzone części klatki piersiowej
  • metoda ta wykorzystuje tzw.oddech kątowo-obrotowy w połączeniu z trójpłaszczyznową oddolną korekcją ciała ( połączenie ćwiczeń korygujących z oddechowymi )

Oddech kątowo-obrotowy kierowany jest :

  • w tzw.miejsca słabe ( wklęsłość żebrową przednią, tylną )
  • w tzw.miejsca słabe odcinka lędźwiowego
  • w określone partie płuc ( bok,tył, góra , przód )
  • w fazie wdechu następuje elongacja

Działanie oddechu kątowo-obrotowego :

  • korekcja wady od „wewnątrz”
  • zmniejszenie , spłycenie garbu żebrowego
  • zwiększenie ślizgu brzusznego trzonów
  • działanie :
    • deflexio ( bok )
    • derotatio ( tył)
    • elongatio (góra)
  • zapobieganie zmianą restrykcyjnym uk.oddechowego

Aby oddech był siłą korygującą ważna jest stabilizacja obu obręczy. Prawidłowy oddech poprawia stabilizacje piersiowego odcinka kręgosłupa.

  • dobór odpowiednich pozycji do ćwiczeń
  • odpowiednia sekwencja korekcji ( zaczynamy od dystalnych części idąc wyżej ) Autorka metody wyróżniła 5 podstawowych korekcji miednicy

SEKWENCJA KOREKCJI

I) Korekcja miednicy (5)

KOREKCJA

PŁASZCZYZNA

1.-przesunięcie miednicy do tyłu

Strzałkowa

2.-wyrównanie pochylenia miednicy do pozycji neutralnej -podniesienie przedniej krawędzi miednicy w przód i górę-spłaszczenie odcinka lędźwiowego

Strzałkowa

3.-boczne przesunięcie miednicy -korekcja wystającego biodra po stronie wklęsłej -przesunięcie na czworobok podparcia

Czołowa

4.-wyrównanie obręczy biodrowej i odcinka lędźwiowego poprzez rotacje zew.kd po stronie wypukłej -korekcja wystającego biodra po stronie wypukłej

Poprzeczna

5.-wyrównanie obciążenia obręczy biodrowej poprzez docisk pięty do podłoża po stronie wypukłej skrzywienia

Czołowa

II) Korekcja wyżej leżących części
III) Pierwsza elongacja – wstępne napięcie mięśni posturalnych
IV) Wdech kątowo-obrotowy + druga elongacja
V) Wydech + 6 sekundowe napięcie mięśni posturalnych

  • inną charakterystyczną cechą metody jest sposób badania
    • różnicowanie stron skrzywienia ( wklęsła, wypukła)
    • przyrównanie postawy do figur geometrycznych
    • zaburzenie ustawienia jednego elementu pociąga za sobą zmiany w pozostałych
    • trójpłaszczyznowe badanie pacjenta

PŁ.CZOŁOWA
1) pas barkowy
2) klatka piersiowa
3) pas biodrowy

  • przyjmują kształt prostokątów , położonych równolegle do siebie , jeden pod drugim w prawidłowej postawie
  • w przypadku b.s.k dochodzi do zmiany kształtu : trapezy, trójkąty (zanika pierwotny kształt prostokątów)
  • w przypadku pogłębienia fizjologicznych krzywizn :
    • wysokość ulega obniżeniu -> PLECY OKRĄGŁE
    • wysokość ulega podwyższeniu -> PLECY PŁASKIE PŁ.STRZAŁKOWA
  • przyjmują kształt trapezów w prawidłowej postawie
  • w przypadku b.s.k dochodzi do zmiany kształtu na trójkąty
  • w przypadku pogłębienia fizjologicznych krzywizn :
    • górny i dolny segment ulegają przemieszczeniu do przodu , a środkowy do tyłu -7

PLECY OKRĄGŁE

  • odwrotnie w przypadku -7 PLECY PŁASKIE

PŁ.HORYZONTALNA
Sylwetka zawarta w postaci 4 okręgów

  • w przypadku b.s.k dochodzi do :
    • przemieszczenia elementów
    • uwidocznienie garbu żebrowego tylnego,przedniego,wału lędźwiowego
    • skręcenia klatki piersiowej lub obu obręczy

Terapia :

  • zastosowanie odpowiednich ćwiczeń :

1) Mobilizacyjne

  • zwiększenie ruchomości stawów poprzez ślizg brzuszny trzonów kręgów względem siebie ( uruchamianie stawów kręgosłupa i obręczy kkg)

2) Wentylacyjne

  • zastosowanie oddechu kątowo-obrotowego

3) W zwisach

  • rozciągnięcie skróconych elementów okołostawowych

4) Kształtujące, siłowe

  • wzmocnienie gorsetu posturalnego

Inne :

  • zastosowanie biofeedback ( nawyk utrzymywania postawy )
  • „szkoła pleców”
  • pozycje ułożeniowe z wykorzystaniem woreczków przyłożonych w odpowiednie miejsca
  • terapeutyczne chwyty pomocnicze
  • ćw.o charakterze odruchowym

Charakter ćwiczeń :

  • symetryczne ( w wadach w pł.strzałkowej )
  • asymetryczne ( boczne skrzywienia kręgosłupa )
  • izometryczne

Przykład ćwiczenia „Futryna drzwi” dla pleców okrągłych

Bibliografia :
Nowotny – „Podstawy fizjoterapii-wybrane metody fizjoterapii” Zembaty – „Kinezyterapia – tom II „

Najnowsze artykuły z tej kategorii