Choroba dyskowa odcinka lędźwiowego kręgosłupa - leczenie zachowawcze i operacyjne
AUTOR : Marzena Chantsoulis, Tomasz Sipko, Zdzisław Wrzosek, Jerzy Zwoliński, Jarosław Sakowski, Iwona Demczyszak
CZASOPISMO : Medycyna Manualna tom X nr 2 i 3/2006
SŁOWA KLUCZOWE : choroba dyskowa, leczenie zachowawcze, leczenie operacyjne, laminektormia, postępowanie pooperacyjne
STRESZCZENIE :
Bóle lędźwiowego odcinka kręgosłupa stanowią jeden z poważniejszych problemów zdrowotnych współczesnej cywilizacji. Szczegółowa diagnostyka ma podstawowe znaczenie dla prawidłowego ropoznania i leczenia. Pierwsze objawy choroby wymagają właściwego i kompleksowego podejścia, terapii zachowawczej. Wskazania do zabiegu operacyjnego istnieją wówczas, gdy wszelkie metody leczenia zachowawczego okazują się nieskuteczne, badania kliniczne jednoznacznie na wypadnięcie jądra miażdżystego i stwierdza się występowanie złożonych objawów neurologicznych. Leczenie operacyjne wiąże się ze zmniejszeniem stabilności kręgosłupa. Wzmocnienie gorsetu mięśniowego jest jednym z głównych zadań fizjoterapii pooperacyjnej. Praca przedstawia wybrane metody leczenia zachowawczego (TENS), wskazania do leczenia operacyjnego i metodykę jedenj z technik operacyjnych, jaką jest laminektomia oraz elementy postępowania fizjoterapeutycznego w fazie pooperacyjnej wczesnej i poszpitalnej, opracowane w oparciu o własne doświadczenia oraz literaturę.
WNIOSKI :
1) Przy kwalifikacji do zabiegu operacyjnego, po szczegółowej diagnostyce pomocne wydaje się zwrócenie uwagi m.in.na przeciwbólowe skrzywienie boczne kręgosłupa, poziom wypadnięcia jądra miażdżystego, wzmożone napięcie mm.przykręgosłupowych, dodatni objaw Lasegue;a, Mackiewicza, objaw szczytowy, możliwości wywołania odruchów rdzeniowych, czucie eksteropceptywne, badanie ruchomości odcinka lędźwiowego kręgosłupa, a także siły mięśni prostowników i zginaczy stóp.
2) Do objawów świadczących o deficycie neurologicznym zaliczyc można niedowłady (np.m.posladkowego wielkiego, czworogłowego, prostownika palucha długiego, trójgłowego łydki, zginaczy palców), osłabienie lub zniesienie odruchów ścięgnistych, zanik mięśni kończyny dolnej, zaburzenie czucia o charakterze pasów, zaburzenia zwieraczy.
3) Zabiegi operacyjne stosowane w celu odbardzenia uciśniętych struktur nerwowych to : fenestracja (stosowana u młodych), hemilaminektomia, laminektomia (powikłaniem są skrzywienia i deformacje), mikrodiscektomia, discektomia przezskórna i chemonukleoliza.
4) Po operacji zastosowanie odpowiednich działań fizjoterapeutycznych oraz profilaktycznych.