Fizjoterapia w dysplazji stawu biodrowego

Wrodzona dysplazja i zwichnięcie stawu biodrowego (dysplasia coxae congenita i luxatio)


Dysplazja biodra – jest to wrodzona anomalia w budowie stawu biodrowego, która może prowadzić do wysunięcia się głowy z panewki. Termin dysplazja obejmuje wszystkie nieprawidłowości anatomiczne w obrębie stawu biodrowego, które mogą być wrodzone lub rozwinąć się w okresie noworodkowym lub niemowlęcym.
Zwichnięcie biodra – jest to wysunięcie się głowy kości udowej z panewki postacie :
1) Wrodzone zwichnięcie przedporodowe (postać atypowa)
2) Okołoporodowe lub poporodowe zwichnięcie (postać typowa)

Inne przyczyny :

  • tzw ultrafizjologiczne pozycje w życiu płodowym
  • dzieci, które podczas porodu były ułożone miednicowo - w czasie skurczów nóżki dziecka są stale wyprostowane i silnie przyginane do tułowia (jak przy skłonie), co może doprowadzić do rozciągnięcia i uszkodzenia elementów stawu
  • uwarunkowania genetyczne
  • wpływ relaksyny hormonu matki , który który wywołuje zwiotczenie torebki stawowej
  • zagrożeniem dla dysplastycznego stawu jest mierzenie długości ciemieniowo-piętowej
  • -//- sztuczne oddychanie wspomagane kkd
  • nieprawidłowa pielęgnacja

Dysplazja częstośc występowania jest notowana w 5%, klasyczne zwichnięcie występuje u ok. 2% noworodków.
Częściej występuje u płci żeńskiej.
Częściej występują po obustronach niż jednostronnie
Występują w połączeniu z innymi wadami – tzw.zwichnięcie teratologiczne.

Opis :

  • Wada dotyczy najczęściej wszystkich elementów stawu
  • Panewka jest niewykształcona (płaska , stroma, szeroka)
  • Bliższy odcinek kości udowej wykazuje koślawość i antetorsję
  • Ścięgno mięśnia biodrowo-lędźwiowego przebiega między głową kości udowej i panewką powodując ucisk na torebkę stawową od przodu i zwężenie wejścia do stawu biodrowego
  • Chrzęstny obrąbek tylny jest często wywinięty do wewnątrz stawu i stanowi przeszkodę w nastawieniu zwichnięcia
  • Więzadło właściwe głowy kości udowej i poprzeczne są przerośnięte
  • Staw wypełnia ciało tłuszczowe

Typowe miejsca zatrzymania się głowy kości udowej :

  • górny przedni brzeg panewki
  • okolica nadpanewkoa
  • talerz kości biodrowej ponad i poza panewką

Objawy kliniczne zwichnięcia stawu biodorwego :

1) Uwypuklenie okolicy krętarza większego (pomiar obwodowy pośladkowy po stronie chorej ma większą wartość)
2) Różnica długości względnej (przy jednostronnym zwichnięciu stawu biodrowego długość względna ma większą wartość)
3) Asymetria fałdów udowych, pośladkowych oraz warg sromowych
4) Ograniczenie odwiedzenia i skrócenie kończyny
5) Objaw przeskakiwania - wyczuwalne przeskakiwanie głowy kości udowej podczas nacisku na oba zgięte uda przy maksymalnym ich odwiedzeniu (objaw Ortolaniego)
6) Objaw pompowania - wyczuwalne przemieszczenie głowy kości udowej poza panewkę stawu biodrowego i wyczuwalny powrót głowy kości udowej do panewki stawu (objaw Barlowa)
7) Objaw Trendelenburga
8) Objaw Duchenne’a
9) Chód utykający ( jednostronne zwichnięcie) lub chód kaczkowaty ( dwustronne )
10) Hiperlordoza

Leczenie :

  • profilaktyka
  • zachowawcze
  • operacyjne

Leczenie zachowawcze polega na prawidłowym ustawieniu elementów stawu i utrzymanie go przez odpowiednio długi okres czasu.

Po rozpoznaniu dysplazji lekarze najczęściej zalecają:

  • układanie na brzuchu
  • tzw. szerokie pieluchowanie, czyli układanie pieluszek w taki sposób, aby trzymały nóżki dziecka w pozycji „żabki”.

Najlepsze są do tego pieluchy tetrowe - dwie składamy w prostokąt, a trzecią, złożoną w trójkąt nakładamy na pozostałe. Taki „zawój" można też założyć na pieluchę jednorazową.

  • stosowanie poduszki Frejki , rozwórki Koszli lub pajacyka Grucy tzw.ortoz Uzyskujemy odpowiednie ułożenie kkd czyli w odwiedzeniu i zgięciu , stawy kolanowe i stopy są wolne ruchowo.

Najlepsza pozycja dla panewki to gdy kończyny dolne ustawione są :

  • odwiedzenie
  • zgięcie
  • rotacja wewnętrzna
  • stosowanie ręcznej repozycji w znieczuleniu ogólnym , a następnie stosowano opatrunek gipsowy (4-6 tyg.)
  • stosowanie wyciagu ( over head extension)



Podczas unieruchomienia stosuje się ćwiczenia indywidualne w łóżku:
1) czynne z oporem kkg
2) oddechowe
3) działające miejscowo na unieruchomienie wyciągiem kkd np.oporowe zginaczy i prostowników w stawach skokowych górnych
4) napięcia izometryczne mięśni brzucha sterowane górą
5) ćwiczenia wg.Vlacha – drażnienie eksteroreceptywne



Leczenie operacyjne ma na celu przywócenie prawidłowych stosunków stawowych, stosowane jest wtedy gdy leczenie zachowawcze nie dało rezultatów i stosowane jest w 3-5 roku życia.

Wykonuje się różne zabiegi :
1) otwartą repozycję
2) plastykę stawu
3) plasykę daszka
4) osteotomię miednicy
5) osteotomie podkrętarzowe (detorsyjna i dewalgizacyjna)
6) osteotomię międzykrętarzową ( dewaryzacyjna)
7) osteotomię stabilizującą
Po zabiegu stosuje się gips od 3-6 tygodni , później gips czynnościowy.
Fizjoterapia przedoperacyjna ma na celu likwidacje istniejących przykurczy i ogólne usprawnienie dziecka i wyuczenie ćwiczeń które będą wykonywane po zabiegu.

Fizjoterapia pooperacyjna dzieli się na 3 okresy.

1) okres gipsu biodrowego

  • usprawnianie w 2-3 dniu po zabiegu
  • ćw.oddechowe
  • 2tydz. – ćw.kkg i obręczy barkowej
  • izometryczne mięśni tułowia i kończyn ( ipsi/kontra-lateralne)

2) okres gipsu czynnościowego

  • ćw.bierne kd
  • bierno-czynne
  • czynne
  • wprowadza się ruch rotacji dopiero po 2 miesiącach !
  • ćwiczenia w pozycji siedząceje
  • ćwiczenia w pozycji NIE WOLNO w -7 KLĘKU i STOJĄCEJ
  • masaż
  • elektrostymulacji
  • ćw.w wodzie – co 2 dzień

3) okres pooperacyjny

  • obciążanie kończyny po upływie 4-6 miesięcy
  • nauka chodu

Bibliografia :
Nowotny – Zarys rehabilitacji w dysfunkcjach narządu ruchu
Dega – Ortopedia i rehabilitacja Weiss i Zembaty - Fizjoterapia
http://www.klinika.net.pl/texty/dysplazja.htm

http://www.niepelnosprawni.info/ledge/x/15417

http://www.steps-charity.org.uk/hipproblems.php

Najnowsze artykuły z tej kategorii