Pozycja siedząca - notatki

Nieprawidłowa pozycja siedząca to – stabilizacja chwiejna, układ nadążny przednio – tylny, tendencja do zgięcia w tył kręgosłupa, zginacze w zgięciu – są skórczone i skrócone.
Prostowniki kręgosłupa – rozciągnięte, naczynia naciągnięte i zwężone powoduje to niedokrwienie mięśni i tkanek.

Patologia siedzenia:

1. Opieranie się – odcinek lędźwiowy się uwypukla do kifozy, piersiowy sie jeszcze bardziej kifotyzuje

2. Kolana wyżej niż biodra – zgięcie odcinka lędźwiowego

3. Stopy z przodu od rzutu OSC – wymusza zgięcie odcinka lędźwiowego

Kolejnośc napięcia mm jest nieprawidłowa. Przeciążenie biernych struktur ruchu a wyłączenie czynnych (mięśni) struktur ruchu.
W nieprawidłowym ułożeniu w pozycji siedzącej obciążenie jest głównie skierowane na miednicy

Prawidłowe siedzenie

• Siad na guzach kulszowych, wsparcie na koście guzicznej i np na małej piłeczce stabilizującej miednice , nie ma tyłopochylenia
• Kolana lekko zgięte nie przekraczające wysokosci bioder ( niżej niż st.biodrowy) gdy jest wyżej OSC przesuwa się w stronę odcinka lędzwiowego
• Pełne podparcie stóp ułożonych na płaczszyżnie rzutu OSC – na nich spoczywa cały ciężar ciała
• Stawy skokowe powinny być lekko cofnięte do tyłu od st.kolanowych
• Obciążenie kończyn dolnych zamias miednicy w czasie siedzenia
• Kręgosłup ustawi się kompensacyjnie względem miednicy – jeśli wyrównamy miednice to kręgosłup ustawi się prawidłowo
• OSC musi padać na czworobok podparcia
• Prawidłowa pozycja jest męcząca gdyż angażuje drugi układ odniesienia mięśni