Test Seyfrieda
Jest to klasyfikacja stopnia uszkodzenia chrząstki stawowej oparta na badaniu funkcjonalnym.
Test ten używany jest głównie do oceny jednego stawu i nie daje on ogólnego obrazu.
Wykorzystywany jest w reumatologii np u pacjentów ze zmianami reumatologicznymi jak RZS.
Pozwala ocenić stan powierzchni stawowych, a co za tym idzie – możliwości pacjenta do wykonywania ćwiczeń odpowiednich do zmian w stawach.
Stopień uszkodzenia stawu
I stopień uszkodzenia stawu - są ruchy czynne w pełnym biernym zakresie ruchu z obciążeniem mniejszym niż submaksymalne.
II stopień uszkodzenia stawu - są ruchy czynne w pełnym biernym zakresie ruchu bez oporu.
III stopień uszkodzenia stawu - możliwy ruch czynny w odciążeniu w pełnym istniejącym biernym zakresie ruchu.
IV stopień uszkodzenia stawu - nieznaczny ruch w warunkach odciążenia lub brak ruchu jakiegokolwiek.
Możliwości pacjenta
I stopień
Ćwiczenia oporowe z 50% maksymalnego obciążenia w setach po 10 powtórzeń w pełnym zakresie ruchu.
W każdym dniu zwiększa się liczbę powtórzeń o 1.
W 6. dniu ocenia się siłę maksymalną i planuje obciążenie na następny tydzień.
Pacjent może odbywać dalekie spacery po płaskim i równym terenie.
Jeżeli pojawia się ból w stawie, należy odciążyć staw przez zastosowanie laski lub kul.
II stopień
Ćwiczenia wolne i w odciążeniu z dawkowanym oporem.
Podczas chodu występujes krócenie fazy obciążenia chorej kończyny.
Chód z zastosowaniem kul łokciowych lub lasek zbliżony jest do normalnego.
III stopień
Ćwiczenia w odciążeniu, w odciążeniu z niewielkim oporem.
Wczasie chodzenia pacjent powinien używać kul łokciowych (celem odciążenia).
Pacjent powinien używać w czasie chodzenia stabilizatora na staw kolanowy.
IV stopień
Ćwiczenia wspomagane i bierno-czynne.
Leczenie operacyjne.
Bibliografia:
Seyfried A, Dudziński K. Stopa reumatoidalna. Rehabilitacja medyczna 2000; 4: 39-42.
Seyfried A. Rehabilitacja osób z chorobami reumatycznymi. W: Rehabilitacja medyczna, Milanowska K, Dega W. (red.) Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2001; 372-418.
