Metoda Cyriax

Założeniem metody było opracowanie sposobu diagnozowania pacjentów.
Wynikało to z istniejących w tamtym czasie trudności w rozpoznawaniu i interpretowaniu dysfunkcji narządu ruchu które głównie dotyczyły tkanek miękkich.
Dlatego autor dokonał podziału tkanek miękkich na dwa typy :


I) tkanki niekurczliwe (wewnętrzne, pasywne)

  • więzadła
  • powięzi
  • kaletki
  • torebki stawowe
  • opona twarda
  • korzenie nerwowe

II) tkanki kurczliwe (aktywne)

  • mięśnie
  • ścięgna i przyczepy do punktów kostnych

Schemat badania

Wywiad

  • czas
  • okoliczności
  • charakterystyka bólu : ostry, tępy, przewlekły
  • kiedy nasila się , kiedy ustępuje
  • określenie miejsca występowania bólu

Obserwacja

  • postawy ciała
  • chodu
  • wykonywania ruchów : ocena zakresu ruchu, nawyki, kompensacje

Badanie funkcjonalne

  • ruchy czynne
  • ruchy bierne
  • napięcia izometryczne w połowie fizjologicznego zakresu ruchomości

Badanie dotykowe

  • w celu oceny nadmiernie napiętych struktur

Badanie funkcjonalne

Podczas badania tkanek niekurczliwych oceniamy

  • zgodność objawów w ruchach czynnych i biernych
  • czas wystąpienia objawów
  • określamy zakres ruchomości w każdej płaszczyźnie
  • obecność wzorca torebkowego

Przykład

Dolegliwości w tym samym kierunku

Dolegliwości w przeciwnych kierunkach

  • bolesny ruch czynny
  • bolesny ruch bierny
  • w kierunku zgięcia
  • bolesny ruch czynny w kierunku zgięcia
  • bolesny ruch bierny w kierunku wyprostu

Świadczy o uszkodzeniu struktur
wewnętrznych

Świadczy o uszkodzeniu struktur aktywnych

Wzorzec torebkowy – procentowe zestawienie ograniczeń tych ruchów dla poszczególnych stawów przedstawiony w ten sposób że na początku wymieniamy ruchy najbardziej ograniczone a po nich mniej.
Rozpoznanie wzorca wskazuje nam na toczący się stan zapalny, zwyrodnieniowy w stawie

Staw

Wzorzec torebkowy - ograniczenie

skroniowo – żuchwowy

szczytowo – potyliczny

odcinka szyjnego

ramienny

mostkowo – obojczykowy

barkowo – obojczykowy

ramienno – łokciowy

ramienno – promieniowy

promieniowo - łokciowy bliższy

promieniowo – łokciowy dalszy

promieniowo – nadgarstkowy

śródręcznopaliczkowe, międzypaliczkowe

odcinka piersiowego

odcinka lędźwiowego

krzyżowo – biodrowy, spojenie łonowe

biodrowy

kolanowy

piszczelowo – strzałkowy

skokowo – goleniowy

śródstopno – paliczkowy palucha

śródstopno – paliczkowy palców II-IV

międzypaliczkowe

Otwarcia ust

Wyprost i skłon boczny

Skłon boczny i skręty, wyprost

Rotacja zewnętrzna, odwodzenie, rotacja wewnętrzna

Ból na końcu zakresu ruchu

Ból na końcu zakresu ruchu

Zgięcie, wyprost

Zgięcie, wyprost, odwracanie, nawracanie

Odwracanie, nawracanie

Pełny zakres ruchu, Ból na końcu odwracania i nawracania

Zgięcie, wyprost

Zgięcie, wyprost

Skłon boczny i rotacje, wyprost

Skłon boczny i rotacje, wyprost

Ból podczas napięcia struktur okołostawowych

Zgięcie, odwodzenie, rotacja wewnętrzna

Zgięcie, wyprost

Ból podczas napięcia struktur okołostawowych

Zgięcie, wyprost

Wyprost, zgięcie

Zmienny

Zgięcie, wyprost

Ocena czucia końcowego ruchu

Opór końcowy – uczucie przy palpacji, zależne od struktury tkankowej w końcowej fazie ruchów biernych. Zdeterminowane jest rozciągnięciem tkanek wewnętrznych.

 

Opór końcowy fizjologiczny

• Miękki-elastyczny

opór mięśni,ścięgien

• Silny-elastyczny

opór więzadeł

• Twardy-elastyczny

opóe chrzęstny,torebkowy

• Twardy-nieelastyczny,bezbolesny

opór kości

Opór końcowy patologiczny

• Spastyczne

  • nagłe, bolesne zatrzymanie ruchu
  • wzmożone napięcie mięśniowe

• Torebkowe

  • występuje znacznie wcześniej
  • jak w warunkach fizjologicznych

• Puste

  • bolesny w czasie prowadzenia ruchu
  • przed fizjologicznym końcem

• Sprężynujące

  • efekt odbicia
  • na końcu zakresu ruchu

• Mięśniowe

  • występuje znacznie wcześniej
  • jak w warunkach fizjologicznych

• Kostne

  • odczuwany przed osiągnięciem
  • fizjologicznego zakresu ruchomości

Odpowiedzi tkanek niekurczliwych

  1. Pełny zakres ruchu, bez bólu, opór końcowy prawidłowy – stan fizjologiczny
  2. Ograniczenie ruchu w płaszczyznach, ból, opór końcowy nieprawidłowy – I / II stopień uszkodzenia więzadła lub lokalne zlepienie tkanek miękkich
  3. Ograniczony ruch, bez bólu, opór końcowy nienaturalny – stan zapalny tk.kostnej
  4. Ograniczony ruch, ból, opór końcowy niefizjologiczny – proces zwyrodnieniowy stawu

Badanie tkanek kurczliwych

  • poprzez napięcie izometryczne
  • z jednoczesnym ustawieniem stawu nad którym przebiegają
  • w pozycji pośredniej

Odpowiedzi tkanek niekurczliwych

  1. Napięcie silne, bezbolesne – stan fizjologiczny
  2. Napięcie silne, bolesne – uraz mięśnia (I / II stopień) , ścięgna (stan zapalny),przyczepu
  3. Napięcie osłabione, bolesne – uszkodzenie w pobliżu stawu
  4. Napięcie obniżone, bezbolesne – uraz mięśnia (III stopień) , dysfunkcja nerwów

Przykładowe rysunki badania

Skłon tułowia (w prawo i w lewo)

Skłon tułowia w przód

Mierzymy odległość palców od szpary stawowej

Zgięcie wywołuje rozciągnięcie opony od dołu

Zgięcie głowy – rozciągnięcie opony od góry


Test opony na korzenie S1, S2

Pozycja stojąca na jednej nodze – na palcach
Terapeuta przodem do pacjenta trzyma za kkg

Testy dla stawu biodrowego

Test Thomasa Test McMurray

Przykłady dermatomów

Ból oponowy pochodzenia piersiowego

Ból oponowy pochodzenia lędźwiowego

C2-C3

C4

C5

C6

C8

TH1


L1

L2

L4


S1

W skład technik leczenia wchodzą

  • trakcje
  • manipulacje
  • mobilizacje
  • masaż poprzeczny
  • iniekcje sterydowe : odstawowe , zewnątrzstawowe
  • naciąganie torebki

Hipoteza tej metody dotyczyła zaklinowania fragmentu tarczy międzykręgowej.
Do przemieszczenia krążka najczęściej dochodzi w wyniku urazu, występują objawy neurologiczne.

Charakterystyka

  • manipulacje przeprowadzamy wtedy gdy nie stwierdzono objawów rdzeniowych , korzeniowych
  • manipulacje i trakcje działają jednocześnie na więcej niż jeden zablokowany segment ruchowy
  • stosowanie dużej siły
  • aby zmniejszyć objawy bólowe, zwiększyć rozciągliwość powstałych w wyniku urazu blizn oraz w celu przekrwienia mięśni, ścięgien i więzadeł w dysfunkcji stosuje się masaż poprzeczny oraz iniekcje
  • masaż poprzeczny stosujemy w tkliwym miejscu ( w obszarze około 2 cm) , głęboki nacisk prowadzony jest poprzecznie w stosunku do włókien, czas zabiegu 3-5 minut gdy występują silne bóle , 10-15 przewlekłe

Masaż poprzeczny

Więcej przykładów na stronie - http://www.om-cyriax.com/info.asp?language=EN&pagina=Transverse%20friction%20massage

Iniekcje sterydowe

Więcej na stronie -
http://www.om-cyriax.com/info.asp?language=EN&;;pagina=Infiltrations%20-%20injections

Bibliografia :
Zembaty – Kinezyterapia tom II
Levit – Leczenie manualne zaburzeń czynności narządu ruchu
Kaltenborn – Manualne mobilizacje stawów kończyn – badanie manualne, mobilizacje stawów
http://www.cyriax.pl/
http://www.ombregt.be/

Opracowanie : E.Nowak

Filmy :
Anatomia, Historia, Ocena funkcjonalna, Uszkodzenia, Leczenie, Metody, Iniekcje

Najnowsze artykuły z tej kategorii