Sprawa motoryczna, a poziom rozwoju somatyczności

• Silne powiązanie niezależne od płci posiada poziom siły statycznej z wielkością LBM komponentu ciała najlepiej wyrażającego masę mm.
  Związek zaznacza się u chłopców w okresie pokwitu.
  Mniejszy korelat dotyczy związku wysokości i masy ciał.
• W zakresie energretycznym typu beztlenowego (test skok w dal z miejsca) ,okazało się że najlepsze rezultaty były w udziale osobników wysokich o relatywnie dużym udziale LBM, wysocy o typie leptosomatycznym odnotowywali rezultaty słabsze.
• Zdolność wytrzymałości (bieg na 100m) negatywnie koreluje z masa tłuszczową co potwierdza współzależność VO2max z proporcją tk.aktywn w składzie ciała.
  Nieznacznie dodatnie tendencje zaobserwowano w korelacji ze wzrostem.
• Widoczne są zwiazki gibkości (głęboki skłon w przód) ze wzrostem i poziomem tk.tłuszczowej.
  Znaczące korelacje dotyczą związków LBM a więc krępą budową ciała co łączy się z aktywnością ruchową badanych uczniów.
• Odmiennie prezentuje się zależność między cecham somatycznymi , a testami koordynacyjno-ruchowymi (szybki ruch,czas reakcji koordynacja wzrok-ruchowa , równowaga).
  Wniosek: cechy morfologi nie wpływają na KZM w rozwoju osobniczym.

Sprawa motoryczności jako funkcji zaawansowanej rozwojem.

Wiek morfologiczny znacząco różnicuje się w poszczególnych rocznikach kalendarzowych.
Wiek morfologiczny w kształtceniu efektów motorycznych zaznacza sie wyraźnie w energetyce typu beztlenowego wiec w różnych parametrach siłowych i jest charakterystyczna dla populacji chłopców.
Czynnik ten ma mało znaczące korelacje z energtyką typu tlenowego i gibkością jako właściwością aparatu ruchowego.
Dane te dotyczą progresów rozwoju zdolności motorycznych, wynikających z badań że wśród czołowych zawodników są zawodnicy później dojrzewajacy, może to oznaczać że dłuższy okres dojrzewania biologicznego sprzyja w pełni rozwoj całego spektrum zdolności motorycznych.