Metoda rehabilitacyjna - Hoppe

Charakterystyka :
Inna nazwa to gimnastyka osiowo-symetreyczna trójpłaszczyznowa GOST. Metoda ta ma zastosowanie w wadach postawy. Zakładała ona że nieprawidłowe ustawienie stóp jest podstawą do tworzenia dysfunkcji posturalnych , dlatego dużą uwagę zwraca się w terapii na prawidłowe ustawienie kończyn dolnych. Metoda ta składa się z oceny poszczególnych elementów ciała – badania oraz z cześci
terapeutycznej

Badanie :

1. Ocena symetrii (pion przedni – powinie przechodzić przez środek czoła , nos, brode, wcięcie szyjne, wyrostek mieczykowaty, pępek,równa odległość między kolanami i padać na czworobok podparcia ) -wszelki odstępstwa od symetrii świadczą o dysfunkcji
2. Ocena ustawienia osi kończyn dolnych ( powinny przebiegać od stawu biodrowego poprzez centralną część stawu kolanowego po 2 palec stopy) – osie długie kkd powinny być równoległe względem osi kręgosłupa
3. Ocena rzepki ( czy centrują się do wewnątrz czy na zewnątrz )
4. Ocena skrętu osi śródstopia
5. Test Bertranda
6. Ocena chodu

Terapia :
- polega na zastosowaniu oryginalnych przyborów tzw.kątowników o różnych kształtach

• „ramka” – umożliwia korekcje głowy, obręczy barkowej i kkg
• „elka duża” – umożliwia korekcje tułowia i kkd
• „elka mała” – umożliwia symetryczne ćwiczenia wyprostne kkd
• „zetka” – umożliwia symetryczną prace kkd

Cel kątowników :

• utrzymanie odpowiedniej skorygowanej pozycji wyjściowej
• umożliwiają poprawne wykonanie ćwiczenia
• pozycje wyjściowe do ćwiczeń są izolowane , tzn.niskie (leżenie tyłem) ponieważ metoda zakłada że pozycje wysokie oraz chód powodują pogłębienie bocznych skrzywień oraz nieprawidłowe ustawienie kkd , odpowiednie wykonanie ćwiczeń w pozycji leżenia tyłem pozwala przejść do pozycji wyższych
• ilość ćwiczeń 2-3 powtarzanych około 10-15 minut kilka razy dziennie – czas i ilość ćwiczeń jest mała ponieważ , metoda ta wymaga od pacjenta dużej precyzyjności,poprawności,koncentracji
• reedukacja chodu obejume pewien plan :
  
  • prawidłowe ustawienie stóp
  • nauka odwracania stopy (pięty)
  • nauka centrowania rzepek
  • chód na piętach/palcach
  • symetria chodu ( wykrok, zakrok)
  • nauka prawidłowej propulsji

Cel metody :

• kształtowanie odpowiedniego wysklepienia stopy
• poprawa zakresu ruchu stawów kkd
• korekcja skoliozy I rzędu
• wyrównanie ruchów lokomocyjnych (likwidacja odbjawu Trendelenburga oraz wychyleń bocznych tułowia)

Bibliografia :
Nowotny – „Podstawy fizjoterapii – wybrane metody fizjoterapii” Zembaty – „Kinezyterapia - tom II”