Ocena chodu

1) Analiza biomechaniczna

• cechy chodu fizjologicznego
• wyznaczniki chodu

2) Analiza dynamiczna

• praca mięśni ( wewnętrzna)
• siła grawitacji( zewnętrzna)

3) Analiza kinematyczna

Ocena chodu

• wzajemne położenie kkd względem siebie

Chód- rytmiczne gubienie i odzyskiwanie równowagi w zmieniających się na przemian fazie podporu i wykroku.
Faza podporu-oparcie pięty o podłoże , odbicie się z przodostopia , faza ta zajmuje 60% całego cyklu chodu.
Faza wykroku-zajmuje 40% cyklu , stopa nie ma kontaktu z podłożem
Chód-posiada moment podwójnego podporu
Bieg-posiada faze lotu brak podwójnego podporu

Analiza biomechaniczna

Cechy chodu fizjologicznego

• dwunożnym
• naprzemienny
• przedsiębieżny
• symetryczny
• harmonijny -7 *izometryczny(jednakowa długość kroku )
  • izochroniczny(czas podporu taki sam po obu stronach)
  • izotoniczny (stałe napięcie mięśni)

Wyróżniamy 6 wyznaczników chodu

I , II i VI – dotyczą miednicy
III i V – dotyczy stawu kolanowego
IV – dotyczy ruchu stopy i stawu skokowo-goleniowego
Opis ten zaczerpnięty z „Ortopedia i ... „ wg.Degii

I wyznacznik

Skręt miednicy w płaszczyźnie poziomej. W chwili wysunięcia nogi wykrocznej do przodu miednica podąża za tym ruchem i wysuwa swą wykroczną stronę nieco do przodu. Wykonuje w płaszczyźnie poziomej – skręt ok. 4° do przodu - skręt ok. 4° do tyłu. Ruch odbywa się w obu biodrach, w skutek ruchu miednicy udo nogi wykrocznej ustawia się na zewnątrz , a udo nogi podpierającej ustawia się w rotacji do wewnątrz.

Skręcenie się miednicy wydłuża krok.

II wyznacznik

Pochylenie miednicy w płaszczyźnie czołowej.
Równocześnie z uniesieniem nogi w chwili rozpoczęcia wykroku , miednica po stronie
wykrocznej nieco się obniża , na skutek czego po stronie podporowej powstaje względne przywiedzenie, a po stronie wykroku względne odwiedzenie uda.

Opadanie miednicy po stronie wykrocznej wymusza zgięciena kolanie, aby uchronić stopę przed zaczepieniem palcami o podłogę.

Dzięki pochyleniu miednicy , unoszenie środka ciężkości zostaje zredukowane o połowę.

• 7 50%

III wyznacznik

Zgięcie w kolanie w fazie podporu.

W fazie podporu gdy stopa styka się z podłożem , kolano jest wyprostowane. Zaraz potem zgina się o no do kąta 15° , aż stopa przyłoży się podeszwą do podłoża , zaraz po tym po okresie pełnego obciążenia stopy następuje znów całkowity wyprost. Zgięcie kolana , w chwili gdy masa ciała przenosi się do przodu ponad nagę podpierającą , redukuje wysokość unoszenia środka ciężkości. Wygładza to linię przebiegu środka ciężkości.

IV wyznacznik

Ruchy stopy i stawu skokowo-goleniowego. Gdy pięta nogi wykrocznej styka się z podłożem, stopa jest uniesiona grzbietowo. Zaraz potem zgina się podeszwowo, przykłada do podłoża i ustala.
Goleń wraz z kostkami zataczają łuk ponad piętą. Następuje moment pełnego obciążenia stopy , pod koniec którego zaczyna unosić się pięta. Ruch odbywa się wokół osi obrotu, mieszczącej się w przodostopiu ( głowa kości śródstopia i stawy śródstopio-paliczkowe).

V wyznacznik

Ruch kolana. Kolano się zgina w momencie styku pięty z podłożem, kostki unoszą się zakreślając łuk ponad stępem, oraz po raz drugi gdy pięta zaczyna unościś się a stopa przygotowuje się do odbicia.
Kolano zgina się zawsze wtedy gdy długość kończyny zwiększa się wskutek unoszenia kostek. Ruchy kolana i stopy są sprężyste. Zgięcie kolana amortyzuje wydłużenie.

VI wyznacznik

Ruchy boczne miednicy. Naprzemienne przekładanie masy ciała z jednej nogi na drugą , powoduje naprzemienne przesuwanie miednicy na boki w płaszczyźnie poziomej. Boczne ruchy miednicy łączy się z wyznacznikiem I i II.

Gdyby kończyny dolne nie zmieniały swego położenia względem miednicy , ruch jej wprowadzałby oś poprzeczną kolana oraz oś stawu skokowo-goleniowego wraz ze stopą z położenia , które sprzyja ich funkcji propulsji ( przesuwania miednicy na boki)

Analiza dynamiczna

Czynność mięśni podczas chodu

• tibialis anterior
• gluteus maximus
• prostownik grzbietu

Analiza ta określa wielkość siły określonego mięśnia , potrzebną w trakcie prawidłowego chodu. Idą po płaskim podłożu człowiek poddany jest działaniu sił :

• zewnętrznych: siła grawitacji , reakcja podłoża
• wewnętrznych: sił pracujących mięśni

Ze względu na rolę jaką określone mięśnie spełniają w cyklu chodu rozróżniamy:

• mięśnie stabilizujące
• mięśnie przyśpieszające
• mięśnie hamujące

FAZA PODPORU

1.przyłożenie pięty do podłoża:

• mm.prostownik stopy- prostownik długi palców-prostownik długi palucha, piszczelowy przedni skurcz izometryczny
• m.czworogłowy uda skurcz izometryczny
• mm.kulszowo-goleniowe skurcz koncentryczny przeciw zgięciu stawu biodrowego

2.stopa płasko:

• m.czworogłowy uda rozkurcz ekcentryczny

3.obciążenie właściwe:

• m.trójgłowy łydki koncentrycznie
• m.strzałowy długi koncentrycznie
• m.czworogłowy rozpoczyna pracę koncentryczną

4.oderwanie pięty od podłożą ( propulsja):

• m.trójgłowy łydki – w czasie propulsji koncentryczna
• mm.kulszowo-goleniowe praca izometryczna

FAZA PRZENOSZENIA
Podczas całęj fazy na kończynę dolną działa jedynie siłą ciężkości. Równoważy ją siła izometryczna mm.przedniej ściany goleni zapewniająca czynnościowe skrócenie kd:

• m.prostownik długi palców
• m.prostownik długi palucha
• m.piszczelowy przedni
• m.biodr.-lędźwiowy i prosty uda (utrzymuje zakres zgięcia 25°)
• mm.kulszowo-goleniowe (hamujące podudzie)

Analiza kinematyczna

Faza podporu

• staw skokowy -7zgięcie do 20° wyprost do 15° ( stopa płąsko)
• staw kolanowy-7zgięcie do 40° wyprost 0° (oderwanie pięty)
• staw biodrowy-7zgięcie do 20° wyprost do 20° (przyłożenie pięty do podłoża)

Faza przenoszenia

• staw skokowy-7zgięcie 0° wyprost 0°